برنامه حسابداری چیست؟
همه شرکت های بزرگ و کوچک برای مدیریت مراودات مالی خود به یک برنامه حسابداری نیاز دارند. تاریخچه حسابداری در جهان نزدیک به ۶۰۰۰ سال قدمت دارد و تاریخ نخستین مدارک کشف شده حسابداری به ۳۶۰۰ سال قبل از میلاد برمی گردد. پیشینه حسابداری در ایران نیز به نخستین تمدنهایی بر می گردد که دراین سرزمین پا گرفت، و مدارک حسابداری بدست آمده با ۲۵ قرن قدمت، گواه بر پیشرفت این دانش در ایران باستان است.
در طول تاریخ، روشهای حسابداری متوع و متعددی برای اداره امور حکومتی و انجام دادن فعالیتهای اقتصادی ابداع شد، که در پاسخ به نیازهای زمان، سیر تحولی و تکاملی داشته است. ممیزی املاک در تمدن ساسانی(در جریان اصلاحات انوشیروان، به منظور تشخیص مالیاتهای ارضی، کلیه زمینهای مزروعی کشور ممیزی و مشخصات آن از جمله مساحت، نوع زمین و نوع محصول در دفتری ثبت می گردید.) و تکامل حسابداری برای نگهداری حساب درآمد و مخارج حکومتی در دوران سلجوقیان(نگارش اعداد را به صورت علایمی کوتاه شده از نام اعداد عربی، حساب سیاق می نامند.
حسابداری سیاق که احتمالا در دوران سلجوقیان تکامل یافته، روشی است که بر اساس آن، حساب جمع و خرج هر ولایت در دفتر مربوط به ان ولایت ثبت و در عین حال یک دفتر اصلی در مرکز نگهداری می شده است که خلاصه جمع و خرج هر ولایت به طور جداگانه در صفحات مربوط، در آن به خط سیاق نوشته می شده است. این روش در دوران قاجاریه تکمیل شد و کتب خمسه(دفاتر پنج گانه) برای گروههای عمده مخارج نیز نگهداری می شده است و نگهداری حساب فعالیتهای بازرگانی به حساب سیاق، نمونه های بارز و پیشرفته آن است.
با این حال حسابداری نوین( دوطرفه) همانند بسیاری از دانشهای کاربردی دیگر، به همراه ورود فراورده های صنعتی و رسوخ موسسات و شرکتهای خارجی به ایران راه یافت. و در جریان تحولات اقتصادی _اجتماعی صد سال گذشته با پیدایش سازمانهای جدید دولتی و خصوصی (سهامی عام و سهامی خاص) و دگرگونی شیوه های تولید و توزیع بسیار پیشرفت کرد.
برنامه حسابداری ابزاریست که مدیران مالی و حسابدار ها به کمک آن می توانند پرداخت مالیات متعلقه حقوق کارکنان، ارسال لیست بیمه کارکنان و پرداخت حق بیمه ها، پرداخت مالیات ارزش افزوده و ارسال اظهار نامه، ارسال گزارشات خرید و فروش فصلی، ارسال اظهارنامه مالیات عملکرد و... را انجام دهند.
از ویژگی های نرم افزار حسابداری خوب می توان به :
- ارائه گزارش‌های تحلیلی و کاربردی، ویژگیهای بصری (گرافیکی) مناسب
- یکپارچگی
- به روز بودن
- سازگاری با کسب وکار
- گسترش‌پذیری
- تضمین امنیت اطلاعات مالی
- پشتیبانی فنی و خدمات پس از فروش با کیفیت
- سادگی و کاربرپسند بودن
- قیمت متناسب با امکاناتی که دریافت می‌کنید ؛ نام برد.
نرم افزار حسابداری قیاس جزو بهترین نرم افزار های حسابداری موجود در بازار با بیش از 20 سال سابقه فعالیت در حوزه تولید نرم افزار های پکپارچه مالی و ارائه دهنده راهکارهای مالی و حسابداری مطمئن تولیدی و بازرگانی و خدماتی و مالی و جامع و فروشگاهی می باشد.
برنامه حسابداری رایگان شخصی قیاس با بیش از 20هزار نصب فعال بسیار مورد استقبال عموم افراد قرار گرفته است. همچنین شما می توانید برنامه فروشگاهی رایگان قیاس با نام قیاس شاپ را از کافه بازار دانلود کنید.
بررسی رابطه رشد فروش و شاخص مالی با بازده سهام در بورس
در ادبیات مالی به معیار ریسک سیستماتیک، بتا ( b ) می گویند. به عبارت دیگر بتا معیاری است که حساسیت بازده یک سهم را نسبت به بازده بازار نشان می دهد. مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای یکی از مدلهای پیش بینی بازده سهام است که برای سالهای زیادی مورد استفاده قرار گرفته است. در این مدل فرض می شود که سرمایه گذاران فقط می توانند بازده اضافی را با تحمل ریسک اضافی کسب کنند. در این مدل اگر هدف سرمایه گذار کسب بازده بیشتر از بازده بازار باشد ریسک بالاتری از ریسک بازار را تحمل می کند. ضریب بتا در این مدل توانایی لازم را پیش بینی بازده سهام دارد و یکی از عوامل مهم برای تصمیم گیری درباره خرید و فروش سهام یک شرکت، پیش بینی بازده سهام آن شرکت است .
افزایش سرمایه چیست؟ انواع روش های افزایش سرمایه
افزایش سرمایه یکی از روش های تامین مالی شرکتهاست.شرکتها برای اینکه بتوانند فعالیت های خود را توسعه دهند و قدرت رقابت خود را حفظ و یا افزایش دهند اقدام به افزایش سرمایه می کنند.در برخی از مواقع نیز این کار به منظور اصلاح و بهبود ساختار مالی شرکت صورت می گیرد. این تامین منابع مالی جدید می تواند به شکل های مختلفی صورت پذیرد. هنگامی که یک شرکت در بازار بورس بخواهد سرمایه خود را افزایش دهد باید تعدادی سهام جدید منتشر کند و به سهامداران بفروشد تا مبلغ مورد نیاز برای افزایش سرمایه را تأمین کند. تفاوت اصلی بین انواع روش های افزایش سرمایه،در محل تامین این منابع جدید است. در ادامه درباره انواع روش های آن بیشتر توضیح خواهیم داد. برای مطالعه چگونگی سرمایه گذاری در بورس و اینکه چگونه در بورس ثبت نام کنیم ؛ می توانید مقاله مربوطه را مطالعه نمایید.
<** ادامه مطلب... **>
راه های افزایش سرمایه
معمولا روند افزایش سرمایه در شرکتها به این شکل است که در مرحله اول هیئت مدیره شرکت پیشنهاد خود را به همراه دلایل کافی در خصوص افزایش سرمایه به سهامداران شرکت ارائه می کند. این پیشنهاد در مجمع عمومی فوق العاده شرکت مورد رای گیری سهامداران شرکت قرار می گیرد. سپس در صورت تصویب این پیشنهاد در مجمع و پس از ارائه مجوز از سوی بورس اوراق بهادار،افزایش سرمایه شرکت صورت می گیرد.قیمت سهام شرکت پس از افزایش سرمایه، دستخوش تغییر می شود. این که افزایش سرمایه شرکت از چه روشی انجام شود، اثرات متفاوتی در این تغییرات قیمت دارد. درادامه درباره انواع روش های افزایش سرمایه بیشتر توضیح می دهیم.
انواع افزایش سرمایه
اگر بخواهیم یک دسته بندی از انواع روش های افزایش سرمایه داشته باشیم،می توان 4 دسته کلی در نظر گرفت:
- از محل سود انباشته (سهام جایزه)
- از محل آورده نقدی و مطالبات حل شده سهامداران
- از محل تجدید ارزیابی دارایی ها
- به روش صرف سهام
افزایش سرمایه از محل سود انباشته
طبق قانون تجارت شرکت ها موظف هستند سالیانه درصدی از سود خود را نزد خود نگهداری شوند. این سود در حسابی تحت عنوان سود انباشته در صورت های مالی شرکت ثبت می شود. در مواقعی که شرکت سود انباشته مناسبی دارد، تصمیم می گیرد که افزایش سرمایه خود را از این روش انجام بدهد و با این کار منابع جدید مورد نیاز خود را تامین کند. پس در روش سود انباشته عملا جریان نقدینگی جدید به شرکت وارد نمی شود. پس به دلیل اینکه سهامداران پولی برای سهام جدید خود پرداخت نمی کنند به سهامی که به این روش به سهامدار تعلق می گیرد، سهام جایزه هم گفته می شود. در روش سود انباشته درصد مالکیت شما در شرکت تغییری پیدا نمی کند. یعنی به همان نسبت که سرمایه شرکت زیاد می شود تعداد سهام شما نیز افزایش پیدا می کند. از نظر تئوریک میزان دارایی شما نیز تغییری نمی کند، یعنی به همان نسبت که تعداد سهام شما زیاد می شود قیمت سهام کاهش پیدا می کند
افزایش سرمایه از محل آورده نقدی
در مواقعی که شرکت سود انباشته مناسبی ندارد و یا می خواهد که منابع مالی جدید به شرکت وارد کند از محل آورده نقدی سهامداران اقدام به افزایش سرمایه می کند. به دلیل اینکه افزایش سرمایه از این روش، نیازمند تأمین منابع جدید از سوی سهامداران فعلی شرکت است، شرکت حق استفاده و حضور در آن را ابتدا به سهامداران شرکت میدهد. به این صورت که اوراقی تحت عنوان حق تقدم سهام در اختیار سهامداران فعلی قرار می گیرد. سهامدار در مدت زمان مجاز برای معاملات این اوراق که معمولا 2 ماه است و به آن مهلت پذیره نویسی گفته می شود، می تواند یکی از دو کار را انجام دهد:
- پرداخت مبلغ اسمی سهام:
در این روش شما به ازای هر سهم باید مبلغی را دراین بازه زمانی 2ماهه به شرکت پرداخت نمایید. این مبلغ در ایران معمولا 1000 ریال (قیمت اسمی سهم) است. با این کار پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه، حق تقدم شما تبدیل به سهم عادی می شود. - فروش حق تقدم:
اگرشما به هر علتی تمایل نداشته باشید که از حق تقدم های خود استفاده کنید می توانید در این بازه زمانی 2 ماهه حق تقدم های خود را به سرمایه گذاران دیگر بفروشید. این حق تقدم ها مثل سهام عادی در بورس قابل معامله هستند. مثلا حق تقدم ایران خودرو با نماد خودرو، با نماد خودروح معامله می شود. قیمت حق تقدم به اندازه آورده شما (معمولا 1000 ریال) از قیمت روز سهم اصلی در بازار کمتر است.
نکته:
اگر شما به هر علتی مبلغ اسمی سهام را پرداخت نکنید و همچنین حق تقدم خود را نیز به فروش نرسانید، پس از اتمام مهلت پذیره نویسی حق تقدم سهام شما به فروش می رود.یعنی شرکت حق تقدم های استفاده نشده را از طریق بورس به فروش می رساند و مبلغ حاصل از فروش را بعد از کسر کارمزدها به حساب شما واریز می کند. قیمت فروش در این مواقع معمولا نزدیک به قیمت روزهای آخر پذیره نویسی حق تقدم هاست.
افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها
در افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها، شرکت دارایی های ثابت مشهود خود را نظیر زمین، ساختمان، ماشین آلات و تجهیزات، سرمایه گذاری ها و … را مورد تجدید ارزیابی قرار می دهند. با این کار ارزش دارایی های شرکت در ترازنامه به روز می شود. در نتیجه از آنجایی که معادله حسابداری در ترازنامه باید برقرار باقی بماند و بدهی های شرکت نیز تغییری نکرده، سرمایه شرکت باید افزایش پیدا بکند تا این معادله برقرار بماند.در این روش نیز پولی به شرکت وارد نمی شود و فقط یک عملیات حسابداری در صورتهای مالی شرکت رخ می دهد. در این روش نیز به همان مقدار که تعداد سهام شما افزایش پیدا می کند قیمت آن کاهش پیدا می کند، در نتیجه تغییری در دارایی شما رخ نمی دهد.
روش صرف سهام
در این روش، شرکت سهام خود را به مبلغی بیش از قیمت اسمی و از طریق پذیره نویسی به فروش رسانده و تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را، به حساب اندوخته منتقل و یا در ازای آن سهام جدید، به سهامداران قبلی میدهد.
در افزایش سرمایه به روش صرف سهام بجای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره نویسی سهام جدید ناشی از افزایش سرمایه به قیمت بازار انجام میگیرد. منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی ما به التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام میباشد. شرکت در خصوص صرف سهام سه کار می توانند انجام دهند:
- انتقال اضافه ارزش به اندوخته شرکت
- تقسیم نقدی اضافه ارزش به سهامداری قبلی
- دادن سهام جدید به سهامداران قبلی
- در مورد فروش هم دو کار می توانند انجام دهند
- فروش با حفظ حق تقدم
- فروش با سلب حق تقدم
کدام نوع افزایش سرمایه برای شرکتها بهتر است؟
از آنجایی که ساختار شرکتها با یکدیگر تفاوت دارد، در نتیجه هر شرکت پیچیدگی های خاص خودش را دارد. پس نمی توان یک نسخه کلی برای همه شرکتها در نظر گرفت. اما به صورت کلی آن نوع از افزایش سرمایه که باعث شود منابع جدید به شرکت وارد شود می تواند وضعیت بهتری را برای شرکت ایجاد کند. پس افزایش سرمایه از آورده نقدی و از طریق صرف سهام می تواند به صورت کلی بهتر قلمداد شود. همچنین روش تجدید ارزیابی دارایی ها از آنجایی که عملا پولی وارد شرکت نمی شود، صرفا یک عملیات حسابداری برای بهبود صورتهای مالی شرکت محسوب می شود. روش سود انباشته نیز مزیت اصلی که دارد این است که باعث می شود حداقل سود انباشته شرکت از آن خارج نشود و در شرکت باقی بماند و مورد استفاده قرار گیرد.
انبارداری و کاردکس کالا
در این مقاله قصد داریم انبارداری و کاردکس کالا را توضیح دهیم. انبارداری عبارت است از دریافت مواد و اقلام، نگهداری صحیح و تحویل به موقع آن ها به مصرف کننده با رعایت مقررات و دستورالعمل های سازمان به نحوی که با اعمال کنترل دقیق از میزان موجودی کالا در انبار و مقدار مصرف آن و نیز از انباشته شدن بیش از حد موجودی ها جلوگیری شود. به عبارت دیگر ، انبارداری شامل سیستم های قرار گرفتن جنس در انبار و ایجاد روشها و اعمال مدیریت کنترل موثر از زمان دریافت تا لحظه تحویل است
انبار به محل یا فضایی اطلاق میشود که یک یا چند نوع کالای بازرگانی، صنعتی، مواد اولیه یا فراورده های مختلف در آن نگهداری و بر اساس سامانه ای صحیح طبقه بندی و تنظیم شود. با توجه به محل و موقعیت انبار، نحوه ساختن انبار، تأسیسات مورد نیاز، تنوع کالاهایی که وارد انبار می شود، میزان حجم یا وزن موادی که در طی زمان معینی به انبار داخل یا از آن خارج میشود، همچنین موقعیت انبار در ارتباط با فعالیتهای اقتصادی جامعه، انبارها به صورت زیر تقسیم بندی می شوند.
- انبارهای گمرکی و ترانزیت
- انبارهای توزیع کلی و محلی (سراها)
- انبارهای سازمانی و کارخانه
دسته بندی انبار از نظر مالکیت
انبارها در حال حاضر در داخل کشور از نظر مالکیت دسته بندی های مختلفی دارند. این نوع دسته بندی عمدتا به سازمان ها و یا شرکت های دولتی و یا غیر دولتی که به نوعی در چرخه حمل و نقل و انبار کردن کالا نقش ایفا می‌کنند، باز می گردد.
عمده ترین نوع مالکیت انبارها به شرح زیر است:
انبار مناطق آزاد
مناطقی که به منظور تسریع در انجام امور زیربنایی، عمران و آبادانی، رشد و توسعه اقتصادی، سرمایه گذاری و افزایش درآمد عمومی، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقه ای، تولید و صادرات کالاهای صنعتی و تبدیلی و ارایه خدمات عمومی توسط دولت معرفی شده اند. ایران ۷ منطقه آزاد تجاری ـ صنعتی دارد که عبارتند از: کیش، قشم، چابهار، ارس، انزلی، اروند و ماکو. این مناطق هریک به فراخور حال خود اقدام به ساخت و تجهیز انبارهایی کرده اند که وظیفه حفاظت محموله های ورودی و خروجی به این مناطق را بر عهده دارند.
انبار مناطق ویژه
منطقه ویژه اقتصادى عبارت است از محدوده جغرافیایى مشخص در مبادى ورودى یا در داخل کشور که به منظور پشتیبانى از تولید و همچنین تأمین کالا براى مصارف داخلى کشور و بدون رعایت مقررات صادرات و واردات و مراحل ثبت و سفارش و یا محدودیت زمانى براى نگهدارى (مدت مقرر در آئین نامه امور گمرکی) در انبار بنادر و مقررات ارزی، تحت شرایطى مطمئن و آسان توسط فروشندگان و تولیدکنندگان خارجى و یا شرکاى ایرانى آنها به این مناطق وارد مى‌شوند. در حال حاضر در بیست استان دارای منطقه ویژه هستیم که در این مناطق نیز انبارهایی برای حفاظت از کالا و محموله های ورودی و یا خروجی این مناطق تعبیه شده است.
انبار گمرک
منظور از انبارهای گمرکی اعم از انبار مسقف، غیرمسقف و محوطه، مکانهایی است که برای نگهداری کالاهای ورودی و صدوری تأسیس و توسط مراجع تحویل گیرنده کالا اداره می شود. هر جا ضرورتهای تجاری ایجاب کند گمرک اجازه تأسیس این انبارها را صادر و ترتیبات کنترلهای گمرکی را تعیین می نماید.
انبار شرکت ملی انبارهای عمومی و خدماتی
مجموعه انبارهای عمومی و یا انبارهای توشه و یا انبارهای شهرداری ها و ... را گویند.
انبار سازمان بنادر و کشتیرانی
انبارهایی که توسط سازمانها و شرکتهای کشتیرانی بهمنظور حفاظت و تسهیل در امور بارگیری و حمل ایجاد میشود.
انبارهای اختصاصی
انبارهایی با ملکیت خصوصی مانند سردخانه های سراسر کشور را گویند.
انبار بازارچه های مرزی
انبارهایی که در بازارچه های مرزی به منظور حفاظت موقت از کالاهای ورودی یا خروجی به این بازارچه ها ایجاد شده است.
انبارپست
کلیه انبارهای شرکت های پستی
انبار فرودگاه
کلیه انبارهای فرودگاهی مانند انبارهای فریت و کارگو را گویند. انبارهایی که به منظور بسته بندی و حمل بار و لوازم شخصی (بارهای غیر تجاری) افرادی که قصد مهاجرت یا مسافرت طولانی مدت به کشور های دیگر را داشته باشند انبارهای فریت می نامند. در اصطلاح به این نوع بارها که ماهیت تجاری ندارد و نوعی بار خصوصی می باشد، فریت بار می گویند. همچنین انبارهایی که به منظور بسته بندی و حمل بارهای تجاری ایجاد شده باشند کارگو میگویند.
انبار راه آهن
کلیه انبارهای وابسته به راه آهن را گویند.
کاردکس کالا چیست؟
به عمل ثبت و نگهداری گوناگون مربوط به فعل و انفعالات یک کالا درانبار جهت آگاهی از مقدار وارده ، صادره ، موجودی و محل نگهداری آن سیستم کاردکس گفته می شود.
کاردکس انبار چگونه است ؟
ذاتا کاردکس در انبار به نحوی تعریف می شود که قابلیت ردیابی و کنترل مقداری هر قلم کالا را در هر بازه زمانی و تاریخی که نیاز باشد به انبار گزارش نماید. حفظ مقدار موجودی لحظه ای در این بین برای درج در کاردکس بسیار پر اهمیت است و این خود یکی از فاکتورهای ارزیابی عملکرد هر انبار خواهد بود. این مقادیر معمولا با مقادیر فیزیکی مطابقت داده خواهند شد در حقیقت شالوده و بنیان عملیات انبارگردانی در هر موقعی از سال مالی که اجرا شود بر اساس اطلاعات ثبت شده در کاردکس خواهد بود. چنانچه این بررسی منجر به بروز مغایرتی بین مقادیر مندرجه و یا ثبت شده در کاردکس کالا و مقادیر فیزیکی کالا شود این عمل نمایانگر خطا و اشتباهی در فرایند تحویل ، نگهداری و یا دریافت کالا در انبار خواهد بود. چنانچه به راحتی بتوانیم عملیات گردش کالا در انبار را بر اساس اسناد مثبته ردیابی نماییم براحتی می توانیم پی به دلایل این مغایرتها برده و عملیات اصلاحی و یا پیشگیرانه ای را در این راستا تعریف نماییم.
انواع کاردکس انبار شامل :
1- کاردکس تعدادی
در این نوع کاردکس کالا از نظر تعداد ورود ، تعداد خروج و تعداد مانده مشخص می نماید که وقتی کاردکس یک کالا پر می شود مانده آن به صفحه بعد مربوط به همان کاردکس وارد می شود البته در حال حاضر نرم افزار انبار به این صورت عمل می کند و در صورتی که بنا به هر دلیلی شرکت از نرم افزار استفاده نمی نماید این کاردکس ها از بازار تهیه و هر کاردکس در زونکن خود بایگانی می شود مثلا کالای الف دارای زونکنی است که کاردکس آن از ابتدا تا پایان دوره مالی در آن قرار می گیرد و کالای ب ، ج و… نیز به شرح گفته شده عمل می شود.
2- کاردکس تعدادی- ریالی
به این نوع کاردکس ، کاردکس حسابداری نیز گفته می شود (کارت حسابداری موجودی کالا) . در این نوع کاردکس علاوه بر تعداد ورود ، خروج و مانده مقادیر ریالی آن را نیز اضافه می نماییم که در کاردکس حسابداری روشهای ارزیابی کالاها جهت تعداد مانده به صورتFIFO ، LIFOو Average ثبت می گردد.
برای مطالعه روش های نوین انبارگردانی می توانید مقاله مربوط به آن را مطالعه نمایید.